4. Sınıf Türkçe Tüm İnsanlar Eşittir Metni Okuyorum Anlıyorum Çalışma Kağıdı
TÜM İNSANLAR EŞİTTİR
Uçak kalkışa hazırdı. Arka koltuklarda iyi giyimli, bakımlı bir bayan oflayıp puflu-yor, yan koltukta oturan zenci kadına tiksintiyle bakıyordu. Bir süre sonra rahatsızlığını sesli olarak ifade etmeye başladı. Hosteslerden birini yanına çağırıp yerinin değiştiril-mesini istedi. "Bu siyah kadınla yan yana oturmak istemiyorum." dedi.Uçaktaki tüm yolcular, kadının konuşmalarını öfkeyle dinliyor ancak kimse ses çı-karmıyordu, Yanındaki zavallı kadın ise kendini bir suçlu gibi hissetmiş, koltuğuna gö-mülmüştü. Hostes büyük bir soğukkanlılıkla. "Bekleyiniz efendim, Uçaktaki tüm koltuklar dolu. Ama ayrıcalıklı müşterilerimizin yolculuk ettiği birinci sınıfta yer olabilir. Gidip bir bakayım. Şayet orada yer bulursam yer değişikliği yapabilirim." dedi.
Kendini beğenmiş kadın, bu cevaptan oldukça memnun kalmıştı. Fakat gerek yanındaki siyahi kadının gerekse de diğer yolcuların memnuniyetsizlikleri yüzlerinden okunmaktaydı. İnsanları renklerine göre sınıflandıran bu geri kafalı kadın, cezalandırı-lacağı yerde ödüllendiriliyordu. Bu, kabul edilemez bir durumdu.
Bir süre sonra, yer bulmak için ayrılan hostes geri döndü. Geciktiğim için çok özür dilerim, dedi. Birinci sınıfta yer bulmak biraz zamanımı aldı. Hem yer değişikliği için pi-lottan da izin almam gerekiyordu. Şimdi lütfen kalkın, size yeni yerinizi göstereyim. Bu sözler üzerine gururu okşanan kibirli kadın, yolcuların şaşkın bakışları arasında kalkmaya yeltendi. Büyük bir zafer kazanmış bir komutan edasındaydı. Tam o sırada hostes, "Siz değil bayan." dedi. Daha sonra utancından kendini koltuğa gömmüş olan siyahi kadının koluna girerek "Uçuş ekibimiz adına sizden özür diliyoruz. Hâlâ yüzlerce yıl ön-cesine ait cahil düşünceler üreten kimselerin yanında oturmaya mecbur değilsiniz. Buyrun, size yeni yerinizi göstereyim." dedi.
Daha sonra siyahi bayan, kopan alkış tufanı eşliğinde öndeki koltuklara doğru ilerledi. Olup bitenleri canlı bir sinema izler gibi izleyen yolcular, bu güzel sonu bekle-miyorlardı. Bazı yolcular ise sevinçten ağlıyorlardı.
