Bitkilerin gelişimini engelleyen bitkiler üzerinde olumsuz etkileri olan çözünür tuzlar aslında bitkilere zararlıdır.
Mevcut tuzların karışımlarının alaşımlar üzerinde farklı etkileri olabilir. Hızlı tükenme ve gelişme sorunu olarak bir örnek verebiliriz. Farklı bitkiler aynı tuz dozu nedeniyle farklı büyüme sağlar. Tuzun bitkiler üzerindeki etkilerini etkileyen iki ana faktör toplayabiliriz. Yüksek ozmotik basıncın toprağa etkisi suyun bitkiyi emmesini ve kullanmasını zorlaştırır. Bir diğer önemli madde, bitkilerin tuzlarının metabolik ve besinsel olarak bozulmasıdır. Osmosis, bitkinin çözücüsünün bir özelliği olan çözücünün, yani toprağın düşük bir ortamdan yoğun bir ortama aktarılması sırasında zarı karşılar ve bu zarın görevi bitkinin fazla enerji tüketmesine izin vermez.
Bitkiler topraktan aşağıdaki şekilde su alır. Her bitkinin bir kökü vardır. Toprağa suyla bir araya geldiklerinde sıkıca tutturulmuş olan bu kökler, sudaki besin maddelerini emme yoluyla emebilirler. Bu işlem düşük ozmotik basınçtan yüksek ozmotik basınca ilerler.
Gübreler kuşkusuz bitkilerin su dengesini sağlayan en önemli faktörlerden biridir. Gübre sayesinde toprağa karışan su bitkinin kökü ile gövdeye girer ve bu organizma sayesinde besinler su içinde emilir. Toprağın tuzluluğu bitkiyi birçok yönden olumsuz etkiler.
Turgor, bitki tarafından su alındıktan sonra devreye giriyor ve vücudun ve bitlerin hücre duvarlarına uygulanan baskının basınçtan kaynaklandığını söyleyebiliriz.
Ozmoz ve turgörün döllenme sırasındaki bitki üzerindeki etkisi gübre içerisindeki tuz ile ilişkilidir, böylece makalemizin başlığındaki soruya net bir cevap alabilirsiniz.
Eğer yoğun bir tuz tabakası varsa, bunun nedeni bitkinin yeterince su emmemesidir. Gübreden çıkan tuz bitkiden etkilenmiyorsa, buna turgor denir ve eğer yeterince su varsa, buna turgor denir.
